Prawa pacjenta

Przed zapisem na wizytę

Sprawdź jakiej pomocy potrzebujesz

Wpisz swoje objawy, odpowiedz na kilka pytań i sprawdź:

  • Co mogą oznaczać Twoje objawy?
  • Czy powinnaś skonsultować się z lekarzem?
  • Jaki specjalista pomoże Ci najlepiej?

Sprawdź objawy

Prawa pacjenta
Więcej informacji o prawach pacjenta znajdziesz tutaj:
http://www.rpp.gov.pl/dla-pacjenta/prawa-pacjenta/
Prawa pacjenta w aktach prawnych

Poniżej zamieściliśmy wykaz aktów prawnych, w których mowa jest o prawach pacjenta. Pamiętaj, że przepisy prawa się zmieniają, dlatego upewnij się, że sięgając do treści przepisów, korzystasz z ich aktualnego i pewnego źródła.

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z późn. zm.);

ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1510);

ustawa z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2018 r. poz. 160);

rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2016 r. poz.1146, z późn. zm.);

ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2017 r. poz. 1318, z późn. zm.);

ustawa z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2016 r. poz. 522, z późn. zm.);

ustawa z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2018 r. poz. 617, z późn. zm.);

ustawa z dnia 1 lipca 2011 r. o samorządzie pielęgniarek i położnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 916, z późn. zm.);

ustawa z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki i położnej (Dz. U. z 2018 r. poz. 123, z późn. zm.);

ustawa z dnia 29 maja 1974 r. o zaopatrzeniu inwalidów wojennych i wojskowych oraz ich rodzin (Dz. U. z 2017 r. poz. 2193, z późn. zm.);

rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. poz. 2069, z późn. zm.);

ustawa z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1000);

ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz. U. z 2017 r. poz. 1824, z późn. zm.);

ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2018 r. poz. 937, z późn. zm.);

ustawa z dnia 19 czerwca 1997 r. o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest (Dz. U. z 2017 r. poz. 2119, z późn. zm.);

ustawa z dnia 4 listopada 2016 r. o wsparciu kobiet w ciąży i rodzin "Za życiem" (Dz. U. poz. 1860, z późn. zm.);

ustawa z dnia 17 maja 2018 r. o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności (Dz. U. poz. 932).

Inne:

przepisy załącznika do zarządzenia Nr 33/2015/BP Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 29 czerwca 2015 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu zarządzenia Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie rozpatrywania skarg i wniosków w Narodowym Funduszu Zdrowia (ze zm.).

Leczenie - zgoda i odmowa

Dziecko u lekarza

Dziecko do ukończenia 16 lat może korzystać ze świadczeń tylko za zgodą i w obecności przedstawiciela ustawowego (np. rodzica) lub opiekuna faktycznego. O wszystkich sprawach związanych z leczeniem dziecka decydują wtedy wyłącznie przedstawiciele ustawowi (np. rodzice) lub opiekunowie faktyczni.

Jeśli dziecko ukończyło 16 lat, po otrzymaniu od lekarza wyczerpującej i zrozumiałej informacji o swoim stanie zdrowia, ma prawo wyrazić zgodę na przeprowadzenie badania. Dziecko może się również nie zgodzić na dane świadczenie zdrowotne lub zażądać zaprzestania jego udzielania. Musi wtedy wyrazić oddzielną zgodę na pobyt w szpitalu oraz na wszystkie inne badania i świadczenia medyczne. Zgoda może być ustna, pisemna albo wyrażona poprzez takie zachowanie, które nie budzi wątpliwości, co do podjętej decyzji. Pisemna zgoda jest wymagana w przypadku zabiegu operacyjnego albo zastosowania metody leczenia lub diagnostyki stwarzających podwyższone ryzyko mające wpływ na stan zdrowia lub życia.

 

Jeśli dziecko ma 16 – 18 lat i nie zgadza się na udzielenie świadczenia zdrowotnego, a jego przedstawiciel ustawowy (np. rodzic) ma odmienne zdanie, decyzję podejmuje sąd opiekuńczy.

Kto może pytać o Twoje zdrowie?

Jako pacjent masz prawo do uzyskania jasnej, zrozumiałej i przystępnej odpowiedzi na pytania dotyczące swojego stanu zdrowia i prowadzonego lub planowanego leczenia. Masz też prawo decydować, komu poza Tobą mogą być przekazywane informacje. Osobą upoważnioną może być każda bliska Ci osoba. Nie decyduje o tym ani pokrewieństwo, ani miejsce zamieszkania. Warunkiem niezbędnym jest Twój świadomy wybór i zgoda. Jeżeli nie możesz potwierdzić pisemnie swojej decyzji, np. ze względu na stan zdrowia, możesz np. wskazać osobę gestem i potwierdzić swój wybór skinieniem głowy albo udzielić odpowiedzi na zadane pytanie. Wymagana jest wtedy adnotacja w Twojej dokumentacji medycznej. Osoba upoważniona ma takie prawo także po śmierci pacjenta.

Zakres informacji, które masz prawo otrzymać, jest bardzo szeroki. Masz prawo do pełnej wiedzy o stanie zdrowia. Masz prawo wiedzieć o rozpoznaniu choroby, jej diagnostyce i leczeniu oraz o dających się przewidzieć następstwach terapii albo skutkach jej zaniechania, o wszelkich planowanych zabiegach leczniczych i badaniach oraz o przepisanych lekach, ich działaniu oraz możliwych skutkach ubocznych. Masz prawo żądać informacji o wynikach przeprowadzonego leczenia oraz dalszym rokowaniu. Masz także prawo uzyskać informację o osobach np. uczestniczących w badaniu lub prowadzących leczenie.

Masz prawo prosić o wyjaśnienia tak długo, aż informacja, którą przekazują Ci osoby uprawnione (lekarz, pielęgniarka, położna, rehabilitant), będzie przez Ciebie w pełni zrozumiała, a wszystkie wątpliwości wyjaśnione.

Jeżeli nie chcesz znać szczegółów dotyczących swojego stanu zdrowia, masz prawo do rezygnacji z otrzymywania informacji. Powinieneś wtedy dokładnie wskazać, z których informacji rezygnujesz.

Obecność innych osób

Korzystając z pomocy medycznej masz prawo do tego, żeby w czasie udzielania świadczenia przebywała razem z Tobą bliska Ci osoba. Jeżeli więc sobie tego życzysz, w trakcie wizyty i badania przez lekarza, albo przy drobnych zabiegach może towarzyszyć Ci np. członek rodziny lub bliski przyjaciel. Może się zdarzyć, że ze względu na Twoje bezpieczeństwo zdrowotne lub w przypadku prawdopodobieństwa wystąpienia zagrożenia epidemicznego, lekarz (pielęgniarka, położna, rehabilitant) odmówią obecności osobie bliskiej. W każdym takim przypadku mają obowiązek odnotować odmowę i jej powód w dokumentacji medycznej.

Obecność innych osób przy udzielaniu świadczenia, np. studentów medycyny, także wymaga Twojej świadomej zgody. Warunkowanie udzielenia świadczenia od udzielenia takiej zgody i jej wymuszanie jest niezgodne z prawem. Jeżeli pacjent jest małoletni, całkowicie ubezwłasnowolniony lub niezdolny do świadomego wyrażenia zgody, wymagana jest zgoda jego przedstawiciela ustawowego lub opiekuna faktycznego.

Ważne! Jeżeli jesteś osobą niesłyszącą lub głuchoniewidomą, masz prawo do swobodnego korzystania z wybranej przez siebie formy komunikowania się. Placówka lecznicza (przychodnia, szpital), z pomocy której korzystasz, ma obowiązek zapewnić Ci możliwość skorzystania z pomocy wybranego tłumacza języka migowego lub tłumacza - przewodnika, na zasadach określonych w ustawie o języku migowym. W celu ułatwienia porozumiewania się masz także prawo do skorzystania z pomocy wybranej przez siebie osoby przybranej (musi mieć skończone 16 lat).

Dokumentacja

Odpłatność za dokumentację medyczną. Podstawa wyliczenia

Dokumentacja medyczna prowadzona przez świadczeniodawcę (w przychodni, szpitalu, poradni) jest własnością świadczeniodawcy, jednak masz pełne prawo wglądu w nią. Jeżeli jesteś nieprzytomny, dostęp do dokumentacji ma osoba wcześniej upoważniona przez Ciebie. Osoba upoważniona ma takie prawo także po śmierci pacjenta.

Za udostępnienie dokumentacji medycznej przez sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku, na informatycznym nośniku danych, przez sporządzenie kopii w formie odwzorowania cyfrowego (skanu), podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych może pobierać opłatę. Jej maksymalną wysokość określa ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta*

Podstawa wyliczenia - wysokość przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim kwartale

Udostępnienie dokumentacji do wglądu na miejscu jest bezpłatne, powinno jednak zostać wcześniej uzgodnione.

Podmiot udzielający świadczeń opieki zdrowotnej ma obowiązek prowadzić dokumentację medyczną osób korzystających ze świadczeń zdrowotnych w tym zakładzie oraz zapewnić ochronę danych zawartych w tej dokumentacji.

Dokumentacja medyczna jest udostępniana:

1) do wglądu, w tym także do baz danych w zakresie ochrony zdrowia, w miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych;

2) przez sporządzenie jej wyciągu, odpisu, kopii lub wydruku;

3) przez wydanie oryginału za potwierdzeniem odbioru i z zastrzeżeniem zwrotu po wykorzystaniu, na żądanie organów władzy publicznej albo sądów powszechnych;

4) za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej;

5) na informatycznym nośniku danych.

Jeśli za życia Pacjent nie upoważnił nikogo do wglądu w dokumentację medyczną, prawo wglądu przysługuje m.in. spadkobiercom w zakresie prowadzonego postępowania przed wojewódzką komisją do spraw orzekania o zdarzeniach medycznych, zgodnie z ustawą o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

Podstawa prawna:

*ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 2017 r. poz. 1318 , z późn. zm.)

Jak to działa w IMiD? Zobacz w zakładce Odbiór dokumentacji medycznej

Skargi i wnioski

Każdy ma prawo oczekiwać poszanowania swoich praw. Jeżeli uważasz, że zostałeś niewłaściwie potraktowany możesz złożyć skargę.

Pełnomocniczką Dyrektora ds. Praw Pacjenta w Instytucie Matki i Dziecka jest Zuzanna Rohn. W sprawach skarg przyjmuje codziennie od 10-13 w gabinecie 313 w Budynku A, III piętro.

Do zadań Pełnomocnika Dyrektora ds. Praw Pacjenta w szczególności należy:

1. Czuwanie nad przestrzeganiem praw pacjenta w Szpitalu.

2. Przyjmowanie skarg, wniosków oraz pochwał od pacjentów oraz osób go reprezentujących.

3. Zapewnienie pacjentom dostępu do praw pacjenta.

4. Pomoc w sporządzeniu i złożeniu skargi do Dyrektora IMiD lub innej instytucji.

Przedmiotem skargi może być, w szczególności: naruszenie praw pacjenta w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych, zaniedbanie lub nienależyte wykonywanie zadań przez pracowników, współpracowników Szpitala, inne związane z prowadzoną przez Szpital działalnością.

Przedmiotem wniosku mogą być propozycje poprawy organizacji i usprawnienia pracy Szpitala oraz poszczególnych jego komórek organizacyjnych, zapobiegania nadużyciom, a także propozycje zmierzające do bardziej efektywnego wykonywania zadań.

Skargi i wnioski powinny zawierać imię i nazwisko wnoszącego oraz adres do korespondencji w innym przypadku nie zostaną rozpatrzone.

Skargę można złożyć osobiście u każdego pracownika Instytutu, spisze on Państwa informację i przekaże zgodnie z procedurą do zarejestrowania.

Skargi można złożyć również pisemnie i przesłać listownie, na adres instytutu lub mailowo na adres: opinie.pacjentow@imid.med.pl oraz telefonicznie pod numerem 22 32 77 318.

Skarga jest rozpatrywana i w zależności od życzenia skarżącego udzielana jest na nią odpowiedź pisemna. Odpowiedź powinieneś otrzymać w ciągu 30 dni od daty wpłynięcia skargi IMiD. Może się jednak zdarzyć, że wystąpią okoliczności, które to uniemożliwią. Powinieneś wtedy otrzymać informację o nowym terminie rozpatrzenia skargi

 

Skargę można również złożyć w oddziale wojewódzkim Funduszu (Mazowiecki Oddział Wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia, ul. Chałubińskiego, 00-613 Warszawa, CAŁODOBOWA INFOLINIA OGÓLNA (22) 456 74 01 Fax: (22) 582 84 21)

Jeśli uważasz, że prawo do ochrony zdrowia nie jest realizowane w sposób Ciebie zadowalający, możesz także złożyć skargę do:

* Biura Rzecznika Praw Pacjenta www.bpp.gov.pl, ul. Płocka 11/13, 01-231 Warszawa, całodobowa infolinia pod bezpłatnym numerem 800 190 590, np. w sytuacji naruszenia prawa do: poszanowania intymności i godności, informacji, świadczeń zdrowotnych, tajemnicy informacji, dokumentacji medycznej, zgłoszenia sprzeciwu wobec opinii albo orzeczenia lekarza, opieki duszpasterskiej;

* rzecznika odpowiedzialności zawodowej lekarzy przy okręgowej izbie lekarskiej, do której lekarz należy www.nil.org.pl w sytuacji zastrzeżeń do sposobu leczenia albo zachowania lekarzy;

* rzecznika odpowiedzialności zawodowej pielęgniarek i położnych przy okręgowych izbach pielęgniarek i położnych www.izbapiel.org.pl w sytuacji zastrzeżeń do sposobu postępowania albo zachowania pielęgniarki lub położnej;

* Biura Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych www.giodo.gov.pl np. w sytuacji zastrzeżeń do zachowania poufności przechowywanej dokumentacji, jej zabezpieczenia przed zgubieniem czy kradzieżą.

Komisja ds. zagadnień etycznych

Komisja ds. zagadnień etycznych IMiD powołana na mocy Zarządzenia Nr 24/2024 Dyrektora Instytutu Matki i Dziecka w Warszawie z dnia 19 marca 2024 roku działa w składzie:

  1. Dr. n. med. Danuta Chrzanowska-Liszewska (neonatolog) – przewodnicząca;
  2. Prof. dr hab. n. med. Dorota Sands (pediatra, pulmonolog);
  3. Dr hab. n. med. Jolanta Sykut-Cegielska, prof. IMiD (pediatra, specjalista chorób rzadkich);
  4. Dr hab. n. med. Ewa Sawicka, prof. IMiD (chirurg);
  5. Prof. dr hab. n. med. Monika Bekiesińska- Figatowska (radiolog);
  6. Dr n. med. Elżbieta Stawicka (neurolog dziecięcy);
  7. Dr n. med. Agata Lipiec (neurolog dziecięcy);
  8. Dr hab. n. med. Anna Raciborska, prof. IMiD (onkolog dziecięcy);
  9. Dr n. med. Ewa Obersztyn (genetyk kliniczny);
  10. Lek. med. Joanna Stankiewicz (anestezjolog);
  11. Dr n. med. Natalia Mazanowska (ginekolog-położnik);
  12. Dr n. med. Aldona Piotrowska-Wichłacz (kardiolog);
  13. Dr hab. n. społ. Grażyna Kmita (psycholog kliniczny);
  14. Marta Barańska (psycholog);
  15. Edyta Rowińska (fizjoterapeuta);
  16. Wojciech Koguciuk (radca prawny);
  17. Paweł Gontarz (duszpasterz);
  18. Eliza Szymczyk (położna);
  19. Dorota Lewandowska (pielęgniarka)

 

Zakres działalności Komitetu ds. zagadnień etycznych:

  • Komitet zbiera się w razie potrzeby, w przypadku konieczności podjęcia decyzji dotyczącej możliwości wystąpienia uporczywej terapii w stosunku do pacjenta Instytutu
  • Członkowie Komitetu mogą być zapraszani do dyskusji prowadzonej przez personel medyczny, w przypadku pojawienia się problemu natury etycznej
  • Członkowie komitetu mogą pełnić funkcję mediatorów i usprawnić proces podjęcia decyzji.
  • Konsultacje etyczne, podobnie jak konsultacje medyczne, opierają się przede wszystkim na wyrażaniu opinii i doradzaniu, które mają na celu lepsze zrozumienie problemu i odnalezienie właściwego rozwiązania
  • Członkowie Komisji mogą także udzielać porad pracownikom oraz pacjentom Instytutu w rozwiązywaniu problemów natury etycznej.

 

Dane kontaktowe: e-mail: dyrektor.kliniczny@imid.med.pl

Telefon: 22 32 77 421

Projekty dofinansowane z UEBIPCertyfikat ISOCertyfikat ISO 1Certyfikat ISO 2

HR Excellence in Research          Szybka terapia onkologiczna Creative Commons