Choroba nowotworowa burzy dotychczasowy porządek wewnętrzny i zewnętrzny, każdego człowieka stawiając go jednocześnie w obliczu przeżyć których jeszcze nigdy nie doświadczał w swoim życiu.
Pierwszym momentem cierpienia emocjonalnego Dziecka i Rodziny jest lęk przed rozpoznaniem choroby nowotworowej, lęk rozpoznania choroby, kolejne to lęk wiążący się z rozpoczęciem terapii i lęk bólu.
Hospitalizacja i zazwyczaj długość programów leczniczych wywołuje u dzieci i młodzieży lęk przed samotnością, rozstaniem, nocą i ciemnością.
- lek przed bólem i cierpieniem
- lek przed niepełnosprawnością, okaleczeniem, zmianą wyglądu
-lęk przed utratą włosów
- lęk przed izolacją
- lęk przed utratą kontaktu z otoczeniem, z przyjaciółmi
- lęk przed utrata kontaktu z rodziną, rodzeństwem
- lęk przed odrzuceniem
- lęk przed utratą miłości
-lęk przed napiętnowaniem społecznym, oceną
- lęk przed śmiercią
- lek lęk przed utratą kontroli
- lęk przed uzależnieniem psychicznym, fizycznym od innych
- lęk przed ograniczeniem swobody poruszania się
- lęk przed nowym środowiskiem
- lęk przed obniżeniem jakości życia
- lek przed nieznanym
- ....
Według rekomendacji Komitetu Psychospołecznego korzystna jest sytuacja, gdy poważnie chorym dzieckiem opiekuje się przez dłuższy czas ten sam lekarz lub zespół lekarzy. Pozwala to na wytworzenie atmosfery bezpieczeństwa, pojawienie się więzi emocjonalnej między lekarzem a pacjentem i jego rodziną oraz na zachowanie ciągłości opieki medycznej. Konsekwencją poczucia bezpieczeństwa u pacjentów i rodziny jest ich współpraca z lekarzem i stosowanie się do jego zaleceń – tak ważne w całym procesie leczenia.
Zachęcamy również do korzystania z porad i rozmów z psychooonkologiem pomoże on choremu i jego rodzinie przystosować się do nowej sytuacji, umiejętnie porozmawia o lękach i wątpliwościach. Pomoże zrozumieć leczenie, znieść jego skutki i pomoże uporać się z emocjami.