Leczenie choroby nowotworowej dziecka to długotrwały i intensywny proces. Wpływa on na wiele aspektów Waszego życia: m.in. poczucie bezpieczeństwa, relacje rodzinne, stan fizyczny. Bywa, że osoby leczone onkologicznie czują się zmęczone, bywają osowiałe i „nieswoje”. To zjawisko nie świadczy o pogarszaniu się stanu zdrowia, ani że leczenie nie działa. Takie odczucie apatii i może trwać krótko lub dłużej, a także może utrzymywać się przez kilka tygodni po zakończonym leczeniu.
Powodów takiego stanu może być wiele:
- natężenie badań związanych z chorobą nowotworową
- stosowane leczenie: chemioterapia, radioterapia, zabiegi operacyjne, przeszczep szpiku kostnego
- dokuczliwe objawy uboczne leczenia np. uciążliwe wymioty, obniżone łaknienie
- niedokrwistość (niskie wartości czerwonych krwinek)
- infekcje, na które teraz dziecko bardziej jest podatne
- mnogość aktywności związanych z leczeniem (częste wizyty u lekarzy, w przychodniach, długi czas oczekiwania w poczekalniach)
- zaburzony rytm dnia (szpital jest miejscem czynnym całą dobę; przeszkadzać mogą odgłosy, szum, szmer związany z aktywnością innych osób; może to powodować zmianę przyzwyczajeń lub utrudniać regenerację i spokojny sen)
- przewlekły stres i lęk związany z chorobą nowotworową.
Jak przeciwdziałać zmęczeniu?
Sen i krótka drzemka każdemu pomaga się zregenerować, ale czasami możemy zrobić coś więcej.
Warto jest obserwować dziecko, by odnaleźć powtarzające się cykle spadków energii oraz sytuacje, które pozytywnie wpływają na jego samopoczucie.
Należy dbać, by dieta była zbilansowana i wysokobiałkowa. Dzieci w reguły przyzwyczajone są do smaków z kuchni mamy lub babci. Szpitale niestety nie serwują posiłków o wysokich walorach smakowych, więc nawet jeśli nie mamy tu na miejscu nikogo, kto może dowozić posiłki domowe, warto czasami zrobić coś w szpitalnym aneksie kuchennym. Ze względu na chemioterapię obciążającą układ trawienny nie polecamy nieustających posiłków typu fast food, które nawet dla osób zdrowych nie są zalecane przez dietetyków. Posiłki warto też podawać częściej, ale w mniejszych porcjach. W chorobach narządu ruchu chodzenie bywa utrudnione, jednak warto zachęcać dziecko do aktywności, która pobudza działanie układu trawiennego (ułatwia wypróżnianie).
Ze względów medycznych, podczas tzw. spadków, lekarz może zalecić leki lub przetoczenie krwi i jej preparatów, by wspomóc organizm w regeneracji.
Warto również w miarę możliwości i wieku dziecka zachęcać do innych aktywności, np. udziału w zajęciach szkolnych lub w działaniach wolontariuszy. Zaprzyjaźnieni współpracownicy Kliniki starają się by nasi podopieczni uśmiechali się jak najczęściej, by szpitalna nuda i rozłąka z domem była jak najmniej dokuczliwa.
Pamiętajmy również o tym, że można skorzystać z pomocy psychoonkologa, który jest na oddziale. Czasami zwykła rozmowa może wiele zmienić: rozładować emocje, albo poprawić nastrój.
Wszystkie tego typu czynności wpływają na odnajdywanie w trudach leczenia pozytywnych chwil. Pozytywne myślenie zwiększa poziom energii, przez co pozytywnie wpływa na wyniki terapii. Wiedz, że uśmiech pacjenta jest to jeden z najmilszych elementów naszej pracy.
Myśl pozytywnie – to działa, także w chorobie nowotworowej!